Tους τελευταίους μήνες όλο κα περισσότεροι ασθενείς
επανέρχονται στα ιατρεία μας παραπονούμενοι ότι δεν βρίσκουν το φάρμακό τους
στα φαρμακεία ή το βρίσκουν με δυσκολία. Σε περιπτώσεις που υπάρχει το ίδιο
φάρμακο σε διαφορετικό σκεύασμα (παραγωγή άλλης εταιρείας) δεν υπάρχει
πρόβλημα. Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν άλλα σκευάσματα υπάρχει πρόβλημα,
καθώς η καθυστέρηση λήψης της αγωγής ή η αναγκαστική αλλαγή της μπορεί να έχει
δυσμενείς συνέπειες σε ορισμένους ασθενείς.
Αρχικά υπήρξε
πρόβλημα με ελλείψεις λευκωματίνης και ανοσοσφσαιρίνης . Οι ελλείψεις πλέον
αφορούν 206 σκευάσματα. 21 νοσοκομειακά φάρμακα, 6 εμβόλια, 11 που εισάγονται
μέσω του ΙΦΕΤ και 138 άλλα λόγω διακοπής της κυκλοφορίας τους. Πρόκειται για
φάρμακα που χρησιμοποιούνται από μεγάλη μερίδα πληθυσμού, αντιβιώτικά, για την
γαστρίτιδα, αντιυπερτασικά, ανοσοσφαιρίνες, αντιαρρυθμικά, ανοσοκατασταλτικά,
κυτταροστατικά,αντιϊκά.
Ελλείψεις σκευασμάτων παρατηρούνται και στην
Ευρώπη. Η πολιτική λιτότητας καθιστά ασύμφορη την διατήρηση στην αγορά φθηνών
φαρμάκων. Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Οι
περισσότεροι κολοσσοί ανήκουν σε συμφέροντα μεγαλοκεφαλαι-ούχων, καπιταλιστών
και μελών του περιούσιου λαού του Θεού.
Δεν έχουν κέρδος επειδή υπάρχει πολιτική λιτότητας. Διακόπτουν την παραγωγή
ενός σκευάσματος ακόμα και αν δεν υπάρχει άλλο, ακόμα και αν είναι το μοναδικό.
Όπως αντιλαμβάνεσθαι
είναι επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, που
αποτελεί δυστυχώς την αιχμή του δόρατος του συνόλου της βιομηχανίας μας.Είναι
εφικτό να γίνουμε αυτάρκεις σε όλα τα φάρμακα που έχει παρέλθει η πατέντα τους.
Και να γίνουμε και ο βασικός προμηθευτής φαρμάκων στην Γηραιά Ήπειρο τώρα που
οι μεγαλοφαρμακευτικές την απαξιώνουν.
Αυτό φυσικά δεν
γίνεται με κυβερνήσεις εθνομηδενιστικές και προσκυνημένες στα μνημόνια. Μόνο
στο πρόγραμμα του Λαϊκού συνδέσμου υπάρχει σχέδιο για την ανάπτυξη της
Ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και αυτάρκειας στο 95% των φαρμάκων. Η ανάπτυξή
της θα φέρει ακόμα νέες θέσεων εργασίας, αύξηση των εξαγωγών και του ΑΕΠ,
δηλαδή μείωση του χρέους και ενδυνάμωση της οικονομίας. Και η φαρμακοβιομηχανία
είναι ένας μόνο κλάδος που αν εφαρμοσθεί εθνική πολιτική θα φέρει τόσα οφέλη.
Που να εφαρμοσθεί η ίδια πολιτική και σε άλλουε τομείς της οικονομία μας.
Παν. Κελεπούρης
καρδιολόγος
*Πηγή: εφημ. ΕΜΠΡΟΣ φ253
