Η εξαθλίωση του Ιατρικού Η κόσμου

Η πολιτική του Υπουργείου Υγείας έχει οδηγήσει στην ανεργία και στην μετανά­στευση το επιστημονικό δυναμικό της χώ­ρας, ενώ η κατάρρευση της Πρωτοβάθ­μιας Φροντίδας Υγείας έχει δραματική επί­πτωση στην δημόσια υγεία. Την ίδια ώρα η επιβολή του καταστροφικού clawback, οδηγεί στην οικονομική εξαθλίωση ένα με­γάλο μέρος του ιατρικού κόσμου.

Ο ΕΟΙΙΥΥ παρά το πρόσφατο «φιά­σκο» των ΤΟΜΥ και του Θεσμού τον οικο­γενειακού ιατρού, δεν αντιλαμβάνεται ότι εκείνος χρειάζεται τους ιατρούς για να πα­ρέχει υπηρεσίες στους Έλληνες πολίτες και όχι το αντίστροφο. Υγεία χωρίς γιατρούς δεν γίνεται.

Είναι πρωτοφανής η προχειρότητα και η αναποτελεσματικότητα, με την οποία αντιμετωπίζονται τα κρίσιμα ζητήματα της υγείας. Στα κοινωνικά ιατρεία της Αθήνας και του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών τα τε­λευταία τρία χρόνια έρχονται καθημερινά ασφαλισμένοι που δεν μπορούν να εξυπη­ρετηθούν από τις δημόσιες δομές, για υπη­ρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Η ανεργία των γιατρών στην Ελλάδα έχει ανέλθει σε επίπεδα — ρεκόρ, καθώς το 29°/ο των μελών του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμε­νοι. Την τελευταία πενταετία 1.600 γιατροί τον χρόνο κατά μέσον όρο, ζητούν mστο­ποιηπκά για το εξωτερικό. Από την αρχή τον χρόνου, μέχρι σήμερα, 300 γιατροί έχουν ζητήσει πιστοποιητικό, για να δουλέ­ιμουν στο εξωτερικό.

Στον αφανισμό οδηγεί το υπουργείο Υγείας, πολυϊατρεία και ιατρούς με ειδικό­τητες εργαστηριακές και κλινικοεργαστη­ριακές που καλούνται να πληρώσούν παρά­λογα και καταστροφικά ποσά ι1αωbαck. Τα πολυϊατρεία και τα εργαστήρια της γει­τονιάς, οδηγούνται με μαθηματική ακρί­βεια στο λουκέτο, καθώς σε κάποιες περι­πτώσεις το clawback, φτάνει σε ποσοστό 48°/ο της αξίας της εξέτασης, ώστε να κα­θίσταται πραγματικά ανέφικτη η ορθολογι­κή λειτουργία ενός φορέα και να υφίσταται πλέον άμεσος κίνδυνος υποβάθμισης της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών.

«Βατερλό» για το υπουργείο Υγείας, αποδείχθηκε η προσπάθεια στελέχωσης του συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντί­δας Υγείας. Ο ιατρικός κόσμος γύρισε την πλάτη, στην απαράδεκτη πρόσκληση εν­διαφέροντος, τόσο για οικογενειακούς για­τρούς όσο και για τη στελέχωση των Το-ΜΥ, καθώς προέβλεπαν απαξιωπκές αμοι­βές για τους γιατρούς, σ' ένα θολό εργασια­κό τοπίο.

Ο Έλληνας γιατρός μπορεί να μαστίζε­ται από την ανεργία και την υποαπασχόλη­ση, ωστόσο έχει αξιοπρέπεια και δεν επι­τρέπει να τον εκμεταλλευτούν αυτοί που οδήγησαν στη φτωχοποίησή τον. Οι Ιατρι­κοί Σύλλογοι της χώρας, είχαν προειδο­ποιήσει ότι επιχειρείται να δομηθεί ένα θνησιγενές και ανεδαφικό σύστημα Πρω­τοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που προβλέ­πει χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες ενώ αντι-. μετώπίζει τόσο τους ασθενείς όσο και τους γιατρούς, ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

 *Πηγή: εφημ. ΕΜΠΡΟΣ φ247